مصاحبه اختصاصی پایگاه خبری ارومیه با یک نوعروس
این روزها که خبر مراسمات عروسی در باغ ها بسیار مورد توجه مردم و مسئولین قرار گرفته به سراغ یک دختر خانومی رفتیم که میخواهد در ماه آینده با وجود تمام محدودیت های موجود عروسی خود را برگزار کند

• از او پرسیدم که چرا صبر نمی‌کنی کرونا تمام شود!؟

پاسخ داد تا کجا صبر کنم وقتی زمان برای پایان وجود ندارد وقتی مسئولین نه قرنطینه را درست اجرا کردند و نه بعد از قرنطینه اجرای پروتوکل ها بهداشتی را دقیق نظارت کردند امید به پایان این بیماری را از دست دادم

• این که میخواهید عروسی بگیرید خود خواهی نیست !؟

من الان دو سال نامزد هستم به خاطر کرونا چند ماه مراسم عروسی که قبلا زمان و تدارک آن دیده بودم کنسل کردم تو همین چند ماه اجاره خانه ، برخی از اجناس ناقص زندگیم تا چهار برابر شده است !! واقعا آنهایی که میگویید خوب نگیرند یک لحظه خودشان جای آن دختر که میخواد عروس شوند گذاشته اند!؟

• خوب شما به عنوان یک دختر که آروزی عروس شدن داری چه حرفی برای این افراد دارید !؟

میدونید دنیای دخترونه دنیای قشنگیه
از بچگی لباس عروس تنمون کردن، عروسک دستمون دادن تا توی دنیای کوچیک خودمون با آرزوی اینکه یه روزی عروس شیم و لباس عروس بپوشیم بزرگ بشیم.
توی هر مراسم عروسی، خودمون و تصور کردیم و به دعای خیر “ایشالله عروسی تو” ایشالله گفتیم.
دنیای ما تا قبل از کرونا با همه کم و کاستی و نامهربونی هاش بهتر از الان بود. شیوع کرونا خیلی از کسب و کارها رو زمین‌گیر کرد، خیلی ها کارشون و از دست دادن خیلی ها عزیزانشون و خیلی ها آرزوشون رو.
آرزوی عروس شدن و لباس عروس پوشیدن که فقط یک بار تو عمرت رخ میده. آرزوی برگزاری سنت های خوبمون، آرزوی دیدن شوق تو نگاه پدر و مادرت وقتی تُو رو تو لباس عروس میبینن.
لباس عروس مقدسه و عروس شدن هر دختری آرزوی پدر و مادرش با شرایط فعلی که نه مدیریت درستی وجود داره و کنترلی، معلوم نیست این ویروس تا کی ادامه داره. ۲ سال؟ ۳ سال؟ ۵ سال؟
پس تکلیف نامزدهایی که مراسم شون چند ماهه به تعویق افتاده چی میشه؟ خسارت مالی با این شب تورم یه روزی جبران میشه!؟ اگر هم نشد حسرت به دل نمیمونی ولی کسی که عروسی نگرفته بره سر خونه زندگیش تا آخر عمر حسرت اون روز رو میخوره.

• آرزویی که با عدم سیاستگذاری صحیح مسئولین قراره به حسرت تبدیل بشه.

درسته ما خیلی از هموطنان و عزیزانمون و به خاطر این اپیدمی از دست دادیم و حفظ جان اطرافیانمون باید در اولویت باشه ولی آیا مردم فقط تو عروسی تجمع میکنند؟ با یه سر زدن به بانک، هایپرها، بازار و پاساژ ها، اتوبوس ها، متوجه منظورم میشید.
آیا نمیشه با مدیریت صحیح، حفظ فاصله گذاری اجتماعی، اعمال محدودیت های بجا و لغو محدودیت های نابجا این شرایط رو کنترل کرد؟
کجای کار میلنگه؟ میشه با کنترل پروتکل های بهداشتی این معضل رو هم اداره کرد. نذارید آرزوهامون به حسرت تبدیل بشه!! مردم هم لطفا از صندلی قضاوت بیان پایین شرایط من و امثال من که چند وقته نامزد هستیم رو با این شرایط وحشتناک تورم که هر روز قیمت ها نجومی تر میشه درک کنند شاید مسئولین نتوانستند و یا نخواستند اصول بهداشتی مثل خیلی از سایر موارد درست اجرا کنند اما ما تصمیم گرفتیم با رعایت تمام اصول بهداشتی و فاصله گذاری اجتماعی عروسی خودمان را برگزار کنیم.